Over Belfast, een verborgen schip en een onstuimige dame

Zondag 7 april. We zijn alweer drie weken op reis en het voelt voor ons allebei alsof we al veel langer onderweg zijn. We hebben al zo ontzettend veel gedaan en gezien. Heerlijk!

Voor vandaag hebben we een ritje naar de stad Belfast gepland staan. De hoofdstad van Noord-Ierland moet best mooi zijn, zo hebben we gelezen. Maar waarvoor we er eigenlijk heen willen is het museum en de tentoonstelling Titanic Belfast. Dat schijnt de grootste trekpleister van de stad te zijn en het is volledig gewijd aan het hele verhaal rondom het beroemde (of beruchte) schip dat ergens voor Noord Canada ruzie kreeg met een ijsberg. En dat gevecht heeft de ijsberg gewonnen en daar hebben veel mensen een hele hoge prijs voor moeten betalen. Ik heb de film wel gezien, één keer in zijn geheel en heel vaak in stukjes. Toen onze kinderen nog klein waren was er nog sprake van videorecorders. En als Marion en ik op een weekenddag beneden kwamen, dan was het elke keer afwachten welke van de films er op stond. Titanic of free Willy. Veel andere keuzes werden er niet gemaakt. Het was maar net of Esmée of Tim eerder beneden was.

Maar goed, nu ging het niet om de film, maar om een stukje geschiedenis van het schip. We hebben netjes tickets online besteld en ontvangen en onze tijd waarop we welkom waren was tien over elf. Tegen elf uur komen we bij Titanic Belfast aanrijden en we zien dat alles afgezet is met linten en er loopt een parkeerwachter. Da’s geen goed teken! We parkeren de auto en lopen naar de parkeermeneer toe. Hij meldt ons dat het helaas niet doorgaat vandaag, het is gesloten. What? Why? Due to safety reasons Sir. Veiligheidsissue dus, hmmm.

Wat kan er dan gebeurd zijn? Het blijkt dat er een dame flink heeft huisgehouden hier in de buurt en ze heeft zo haar sporen achter gelaten. Kathleen, want zo heet ze, heeft een deel van het dak van Titanic beschadigd en men neemt geen risico dat het voor bezoekers gevaar oplevert. Het zal pas op z’n vroegst aanstaande dinsdag gerepareerd zijn, dus de kans dat we dit nog gaan zien deze reis is heel erg klein. Dus onverrichterzake weer naar de auto. Jammer, maar helaas. Het is niet anders.

Die Kathleen, dat is me er één hoor. Op het nieuws hebben we gelezen dat ze nog veel meer schade heeft aangericht gisteren en ze heeft er ook voor gezorgd dat grote delen van Ierland en Noord-Ierland met een grote stroomstoring te maken hebben gehad. Daar hebben we gisteren alleen iets van gemerkt bij de Giant’s Causeway, maar verder hebben we er niet zoveel van meegekregen dat er schade was. Waar de dame nog wel voor heeft gezorgd is dat de zee enorm tekeer ging en grote golven op de kade en op de wegen liet vallen. En als je dan de weg ziet als die is opgedroogd, dan zie je dat de zee niet alleen water op de kade en de weg heeft laten vallen, maar ook heel veel andere troep en hele dikke keien. Je zal er net lopen of rijden…

Tja, het was een stormachtige relatie met Kathleen…

In Belfast wilden we ook naar het centrum. Ook al is het zondag, je kan op veel plekken terecht, waaronder The City Hall. Wat een prachtig gebouw is dat van buiten. Maar als je dan binnen komt, dan val je helemaal om van verbazing. Wat geweldig mooi. Als je de entree binnenloopt, zie je een prachtige vloer, een hele mooie trap, erg mooie muren, maar wat het voor mij won was de koepel. Schitterend! En dan loop je iets verder en zie je prachtige glas-in-lood ramen. Ze vertellen verhalen, elk raam op zich. En we zijn er net op het moment dat de zon door die ramen komt. Wauw!

Verder is er ook een tentoonstelling met een stuk geschiedenis van de stad. Er zijn hele mooie herinneringen tentoongesteld, maar ook het op z’n zachtst gezegd roerige verleden wordt getoond. Af en toe lopen je de rillingen over de rug als je je beseft wat hier gebeurd is. Het is hier gelukkig een heel stuk rustiger en vreedzamer geworden.

Na een kop koffie en een hapje, lopen we een stukje verder richting Saint George’s Market. Nou, die Sjors heeft het goed voor elkaar. Wat een gezellige drukte hier. Allerlei kraampjes met een grote diversiteit aan artikelen, zoals schilderijen, juwelen, sieraden, foto’s, typische Ierland en Belfast hebbedingetjes. Maar het grootste deel van de markt is ingenomen door allerlei kramen voor eten en drinken. En dan heb je het echt over van alles. Van vis, vlees, brood, kebab, cannelloni, bier, koffie, thee, whisky en heel erg lekker uitziend gebak. Ik denk dat je hier niet een hele dag moet zijn en zeker niet als je trek hebt hier naar binnen gaan, terwijl je niet van plan bent om hier te gaan eten. De calorietjes vliegen er soms al aan als je er alleen al naar kijkt.

Aangezien we nog naar een andere plek toe willen, verlaten we Belfast. Vlakbij ons huisje voor 4 nachten is een waterval, zo hebben we aangekondigd gezien. En zolang het weer zo mooi en helder is, dan moet je er maar zoveel mogelijk van profiteren. Dus op naar de Cranny Falls. Die ligt bijna in onze achtertuin, maar je moet er toch nog wel een aantal kilometers voor lopen. Gelukkig kan je er niet met de auto naartoe. De wandeling zelf is al prachtig. Met het typische Ierse c.q. Noord-Ierse landschap om ons heen, overal volop bloeiende gele Brem, het is echt weer heel erg genieten. Na zo’n 20 minuten lopen zien we een stroompje water van een rots kletteren. Is dat het? Zijn dit de Falls? Het pad gaat nog verder, dus laten we nog maar even doorlopen. En na nog eens 5 minuten doorstappen zien we Cranny Falls gelukkig in vol ornaat. Een ontzettend mooie afsluiter van de dag.

Fheiceann tú amárach, tot morgen

Marc