Cliffs of Moher, kliffen van Mooi Hè?

Maandag 1 april, 2e Paasdag. Vanmorgen zijn we vertrokken vanuit het appartement Inisfail, tussen Beaufort en Killarney. We wilden even na half elf wegrijden, maar we moesten toch echt nog even wachten. Een plaatselijke wielerronde die vandaag plaatsvond ging via een parcours direct voor onze uitrit langs. We mochten er dus niet meteen door. En dat wilden we ook niet, want denk je eens in als een heel peloton wielrenners op een aflopende weg met zo’n 50 a 60 kilometer per uur voorbij komt en je zet je auto er ineens tussen. Daar moet je toch helemaal niet aan denken? We hebben dus netjes gewacht, de renners zelfs nog even aangemoedigd en tien minuten later konden we weg. Dag fijn appartement met dito gastmensen. We zullen je aanbevelen op de boekingssite.

De weg voert in eerste instantie over wat grotere wegen en het landschap verandert van heel mooi in mooi, daarna in mwah, leuk hier… Stelletje verwende nesten? Nou nee, de realiteit volgens ons. Volgens veel andere mensen wordt het zuidwesten van Ierland het mooiste deel genoemd en dat deel verlaten we nu juist. We rijden richting de stad Limerick. Ik vind dat een prachtige naam voor een stad. Het doet me altijd denken aan de dichtvorm die dezelfde naam heeft. En aangezien ik mezelf wel als een taalmens zie, vind ik zo’n combinatie heel mooi.

Maar uiteindelijk komen we niet in Limerick, want een stuk daarvoor zien we een mogelijkheid om de rivier de Shannon met een veerpont over te steken. Daar kiezen we voor, want dat is voor ons toch wat meer een toeristische route. Bovendien gaan we de rest van de weg ook veel meer binnendoor. Leuker, naar ons idee. We moeten heel even wachten voor we aan boord kunnen voor een overtocht van ongeveer 20 minuten. Vanaf het water ziet de overkant er nogal grauw uit. Een aantal oude, maar nog wel actieve fabrieken manifesteert zich aan de overzijde. Niet het meest aantrekkelijke beeld volgens ons, maar ja, het is nu eenmaal zo.

Vanaf de veerboot gaan we zoveel mogelijk de kustroute volgen. Doel van vandaag is het plaatsje Doolin, waar we twee nachten zullen blijven. En het doel om daar te zijn is The Cliffs of Moher. Dat schijnen zo ongeveer de beroemdste kliffen van Ierland te zijn. We zijn vroeg en via de kustweg komen we al steeds dichter bij Doolin, maar ook al bij The Cliffs of Moher. En daarom besluiten we eerst maar eens een kijkje te gaan nemen bij die kliffen. En dan niet via het Experience Centre, even verderop. Maar via de Coastal Walk, een wandelpad dat aan de bovenkant langs de kliffen voert. We hebben er een stukje van enkele kilometers van gedaan en we kunnen rustig zeggen dat het schitterend is hier. De Kliffen van Mooi Hè zou ik ze als vertaling mee willen geven.

Het mooie van alles is dat we er ook nu weer prachtig weer hebben terwijl we hier zijn. Zo komt het gesprek erop dat ik vroeger met mijn ouders ook vrijwel altijd mooi weer heb gehad als we met ons gezin op vakantie gingen, waarheen dan ook. Zo werd verteld dat het in Schotland altijd regende. Wij hadden prachtig weer. Zo werd verteld dat het in Zweden altijd koud was. Wij hadden continue dagen van 20 tot 25 graden. Waarom zeg ik dit nu? Mijn ouders zijn namelijk altijd bij me. In de ring die ik van hen kreeg op mijn 21e verjaardag zit van beiden een beetje as en daardoor reizen ze altijd met me mee. Ze hebben dus al best veel van de wereld gezien. En als we dan in zo’n geweldige omgeving als hier in zuidwest Ierland zijn, dan voel ik gewoon dat ze heel dichtbij me zijn. Ik denk zelfs dat ze van ergens daarboven lekker mee genieten en meeleven. Prachtig zo!

Na zo’n anderhalf uur zijn we terug bij de auto en rijden we naar Doolin. We komen bij Harvest Moon uit en het licht hier prachtig op het platteland. Er zijn meerdere gastenkamers, maar tot op heden zijn we de enige gasten. We kunnen van alle gemakken die hier zijn gebruik maken. Easy Going…

O ja, nog even terug naar (een) Limerick. Hier is er eentje;

Ierland, o Ierland, we zijn hier nu pas zes dagen

Als ik zo terugkijk, dan durf ik het bijna niet te vragen

Of de rest van onze tijd in dit prachtige land

Ook zo mag verlopen, want

Al onze mooie ervaringen willen graag verder uitdragen

Fheiceann tú amárach, tot morgen

Marc