Nog een dagje Cliffs of Moher

Dinsdag 2 april. Aangezien we in eerste instantie van plan waren om vandaag pas naar de Cliffs of Moher te gaan, maar de omstandigheden gisteren al zo goed waren dat we er toen al een stuk van gezien hebben, moesten we even gaan nadenken wat vandaag ons doel zou worden. Nou, daar waren we snel uit, namelijk nog een stuk van die prachtige kliffen zien en een stuk van de Coastal Walk doen, maar dan vanaf de andere kant. Gisteren vanuit het zuiden, vandaag vanuit het noorden.

Aangezien we vandaag vanaf het toeristische vertrekpunt zouden weggaan, werd aangeraden van tevoren online te reserveren. Het gaat dan in een aantal tijdsloten en als je online boekt, ben je ook nog een stuk goedkoper uit dan aan de kassa zelf. Tja, we zijn wel Nederlanders hè? Op de app van buienradar zagen we dat het er ’s morgens relatief gezien goed uitzag qua bewolking en zon. Droog sowieso, maar liefst zien we Zonnemans toch ook aan de hemel om dat wat we willen zien ook zo optimaal mogelijk te kunnen zien.

We hadden een tijdslot om voor 11.00 uur voorbij de kassa te zijn. Prima, het is maar een kwartiertje rijden, dus als we rond half elf weggaan, dan hebben we tijd zat. Dat klopte ook, maar buienradar had toch een ander idee dan de realiteit ons liet zien. Heel erg laaghangende bewolking, bijna mistig. Maar wat is het dan een mooi en ander gezicht als die kliffen niet in de zon liggen, die mist er nog zo half boven hangt en het er nog koud is. Het heeft zelfs iets mystieks. Ik hoorde al dat bij deze kliffen verschillende films gedeeltelijk zijn opgenomen en ik kan me daar heel goed iets bij voorstellen. De omstandigheden kunnen binnen no-time veranderen, dat hebben we wel gemerkt. Want ook toen ik even via mijn ring naar boven sprak en vroeg of mijn ouders even een beetje zon door de wolken wilden laten komen, geloof het of niet, maar nog geen tien minuten later was Zonnemans er 😉

Hier op dit stuk was het veel en veel drukker dan op het stuk waar we gisteren waren. Maar het is er ook zoveel commerciëler. We moeten er beiden niet aan denken om hier hoogzomer te zijn. Er zijn grote delen van de Coastal Walk die eigenlijk maar heel smal zijn en waar je elkaar maar net met z’n tweeën kan passeren. Je moet dan echt even bijdraaien, zodat je enigszins zijwaarts langs elkaar heen steekt. Zeker met rugtassen en dergelijke op. Maar wat is het dit waard zeg! Vandaag liepen we toch weer zo’n 8 kilometer over dit terrein en het was weer volop genieten.

Aan het einde zijn we het commerciële stuk van  de Cliffs op Moher Experience nog even in gegaan. Daar zijn wat winkeltjes, een restaurantje, een cafeetje en ook een tentoonstelling over de Cliffs en hun geschiedenis. Best leuk om even mee te krijgen.

Wat we op de heenweg al hadden gezien, is dat er behalve veel meeuwen ook papegaaiduikers zouden kunnen worden gespot. We hebben ons best gedaan, maar helaas, die aparte vogelsoort liet zich aan ons niet zien vandaag.

Oh ja, ik vertelde al dat we online hadden gereserveerd. We kwam vanmorgen aan bij de parkeerplaats en dan kom je bij de kassa. Daar moesten onze kaartjes worden gescand en terwijl we daarop wachten, begint de dame aan de kassa een heel gesprek met ons. Over waar we vandaan komen, dat de kleur van de auto past bij Nederland vanwege het Oranje waar het land ook om bekend is, dat de kleur goed bij haar haar past, dat ze ooit een familie van 5 roodharigen aan de kassa kreeg en vroeg of ze bij hun familie mocht horen, ze ging maar door. Alsof ze alle tijd had en er zich achter ons niet een flinke rij andere auto’s met toeristen bevond. Tja, hoe relaxed kan je zijn tijdens je werk?

Na de Cliffs hebben we nog weer wat boodschappen ingeslagen en op de terugweg daarvan zijn we nog even gestopt bij de Rocket House, een soort koffie en thee huis, waar ook een grote verzameling natuursteen te vinden is en allerlei juwelen, beelden en andere zaken van of mee zijn gemaakt. We hebben even rondgekeken, vonden niets naar onze smaak of voor een veel te hoge prijs, dus zijn we terug gegaan naar ons onderkomen. Daar blijven we nog een nachtje en dan gaan we morgen weer door. Nog een stukje noordelijker Ierland in. Ben benieuwd wat dat stuk ons weer voor moois gaat brengen.

Fheiceann tú amárach, tot morgen

Marc