Lazy (Easter) Sunday

Zondag 31 maart begint heel relaxed. Het is eerste Paasdag en dat betekent dat er hier in het behoorlijk religieuze Ierland veel commerciële activiteiten niet plaatsvinden. Veel mensen bezoeken de kerk, brengen de dag met familie door of blijven gewoon rustig thuis. Sommige winkels zijn wel open, vooral de grotere supermarkten.

Het is onze laatste dag hier in appartement Inisfail bij Killarney en gisteren hebben we besloten de dag vandaag te laten komen zoals die komen zou. Niets plannen, gewoon KWW, zoals men in Twente vaker zegt. Overigens is dat de afkorting voor Kieken Wat 't Wot. Dit betekent kijken wat het wordt, maar zien hoe het gaat.

Ik werd vanmorgen om kwart voor acht wakker. Wow! Ik begin nu echt uit te slapen… Opstaan, tandenpoetsen, ontbijten, beetje op de mobiel lezen en rond half tien wordt Marion ook wakker. Ook zij heeft zoiets van ‘huh? Zolang geslapen?’ En dan komt ineens de vraag naar boven wanneer de zomertijd ingaat. Tja, dat was vannacht, dus eigenlijk was ik heel gewoon rond kwart voor zeven wakker. Niets nieuws onder de zon. Maar goed dat we niets gepland hadden voor vanmorgen… Het geeft overigens ook aan hoe relaxed we zijn. Tijd is niet op elk moment een issue, we hoeven niet continue op de klok te leven. Heerlijk zo…

Het is rond 11.00 uur als er ineens visite voor de deur staat. Ze belt niet aan, klopt niet aan, maar kijkt gewoon alleen maar naar binnen. Ik doe de deur open en ga maar eens door de knieën voor deze dame die me heel vertederend aankijkt. Maar tegelijkertijd vreemd op de grond zit en met haar linkerbeen (achterpoot) trilt en dat steeds optilt. Ze lijkt geen pijn te hebben, maar voor de zekerheid vraag ik haar baasje toch even of dit normaal gedrag is voor dit hondje, dat Fudge blijkt te heten. En Colm, de eigenaar geeft aan dat ze dit altijd doet en dat ze het heel fijn vindt om aangehaald te worden. En dat blijkt al heel snel, want Fudge draait binnen no-time op haar rug. Met andere woorden; buik wrijven graag! Wat zijn veel honden toch hetzelfde… 

We hebben een lazy Sunday. Bakkie koffie, wat opzoeken op internet, beetje lezen, hapje eten en dan toch nog even er op uit. Iets spannends? Nee, dat niet, maar wel iets wat ik graag wilde doen. En dat was de auto gewassen zien te krijgen. En dat is prima gelukt, want we hebben nu tenminste weer de originele kleur, ook op de achterkant. Doordat er toch veelal ’s nachts regen valt hier, de wegen door Jan en Alleman worden bereden, dus ook de boeren die met hun tractoren direct vanuit de akkers de weg oprijden, ligt er veel troep op de weg. En ja, troep en nattigheid geeft een lekkere combinatie als je er doorheen rijdt. Nee, dan is een schone auto weer iets dat een fijn gevoel geeft. Bij mij wel tenminste. Nog enkele boodschapjes bij de supermarkt doen en verder is het voor ons echt zo’n dag waarop het in een lage versnelling gaat. Soms heb je dat en dan kan je het volgens mij ook maar het beste lekker zo laten gaan.

Morgen rijden we weer een stukje naar het noorden.

Fheiceann tú amárach, tot morgen

Marc