Van Ierland naar Spanje

Woensdag 10 en donderdag 11 april staan in het teken van de verplaatsing van Ierland naar Spanje. Maar de nacht van dinsdag op woensdag was er nu niet bepaald eentje om over naar huis te schrijven. We hadden expres een overnachtingsplek gekozen dichtbij de plaats waar de ferry zou vertrekken en dat is ook prima geweest.

Maar het verblijf zelf? Pffff. De scheidingswanden tussen de kamers leken wel van rijstpapier, zo gehorig was het. En aangezien er veel meer mensen dezelfde plek uitgekozen hadden voor een overnachting voorafgaand aan de boottocht, zat het ramvol. En dan heb je ‘buren’ die het niet zo nauw nemen met het rekening houden met een ander. Het kletst, het praat, het kijkt voetbal op TV en leeft daar nogal uitbundig in mee, het rochelt, hoest, niest, proest en snuit op een manier waarop het 12 uur alarm op de 1e maandag van de maand jaloers zou zijn. Vervolgens staan die fijne buurtjes om 5 uur op en lijken opnieuw te denken alleen op de wereld te zijn… Dan gaan we de douche maar eens uitproberen. Een straaltje van niets, afwisselend koud, warm of zelfs heet, zonder dat je daar ook maar enige invloed op hebt. Nee, hier logeren was eens maar nooit weer. En die achteraf gezien veel te hoge prijs hiervoor? Wat een uitbuiters…

Maar goed, we rijden rond half acht weg en staan 4 minuten later in de rij voor het inchecken. Uiteindelijk varen we iets na 9.00 uur weg van het mooie Ierse eiland en wel onder gelijksoortige omstandigheden als toen we aankwamen. De regen kwam met bakken uit de lucht. Wat hebben we dan toch een geluk gehad met het weer zoals we dat de afgelopen 2 weken hebben meegemaakt. Dank aan Moeder Natuur!

Nadat we onze spullen in de hut hebben gebracht, gaan we eerst het schip maar eens even verkennen. Eerst even naar het dek, maar daar was niet veel aan. Heel veel wind, nog steeds een lichte regen, maar ook heel erg mistig. Toen we nog maar zo’n 300 meter de haven uit waren, was die haven al bijna niet meer te zien. En het is verder overigens de hele dag flink mistig gebleven. Weliswaar wel wat minder dik dan ’s ochtends, maar veel verder dan 1 a 2 kilometer kon je echt niet kijken zonder in een grauwe mist te kijken. Jammer, maar wellicht dat na aankomende nacht meer kans is op helder weer. Al weten we dat het in de Golf van Biskaje ook flink kan spoken. Ik ben al lang blij dat de zee zelf relatief rustig is. Desondanks gaan er wel verschillende pilletjes tegen zeeziekte in en als ik ze voor niets heb ingenomen, dan zij dat zo. Liever voorkomen dan genezen.

Wat kan ik verder over vandaag zeggen? Het is nu ongeveer half negen ’s avonds, Ierse tijd, dus een uur vroeger dan in Nederland. Tot nu toe verloopt de reis prima. We lezen wat, maken af en toe een rondje over het schip, halen een bakkie koffie, eten wat, luisteren naar een Amerikaanse dame die veel over walvissen en dolfijnen weet, daar ook onderzoek naar doet en enkele keren per dag mensen meeneemt in haar wereld. Zo heeft ze ons ook mee naar dek genomen, laten zien hoe zij een speciale app gebruikt voor haar onderzoek en ze vertelde ons ook waar ze op let als ze de zee afspeurt naar mogelijke dolfijnen, walvissen of andere zeezoogdieren. Ze geeft aan dat we misschien morgen in de Golf van Biskaje geluk hebben.

Nos vemos maňana, tot morgen

Marc