Sintra, wat een mooi dorp!

Woensdag 1 mei zijn we naar het dichtbij gelegen Sintra geweest. Een dorp dat op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. En niet voor niets! Wat een mooi geheel is het hier!

Op internet had ik al een beetje rondgeneusd over wat er dan precies allemaal te zien zou zijn. Het gaat dan vooral om heel veel oude gebouwen. Zowel gebouwen die nog heel goed onderhouden zijn en gebruikt worden, maar ook om ruïnes. Al deze architectonische bezienswaardigheden liggen hetzij in het dorpje Sintra zelf, hetzij in het grote park ernaast. Het wordt weer een kwestie van keuzes maken op basis van onze eigen afwegingen, daar kwamen we wel achter. Zo heb je een aantal zogenaamde highlights die weer hoge entreeprijzen vragen en tijdsblokken op vooraf vastgestelde data als verplichting zien. En dan nog kan het zijn dat er weer rijen van enkele uren wachttijd zijn om zoiets te gaan zien. Daar passen we dus voor!

We hebben ervoor gekozen om naar de Quinta da Regaleira te gaan. Daar moet je ook wel entree betalen, maar daar zijn geen data en tijdsblokken vastgesteld. Daarin hebben we dus de speelruimte die we graag willen. Wel alvast online een ticket gekocht, maar gewoon gaan als we zin hebben. Da’s lekker! We zetten de auto kort bij het station neer en moeten dan zo’n kleine 3 kilometer lopen naar de Quinta da Regaleira. Maar als we ongeveer halverwege zijn, gebeurt er wat er niet voorspeld was. Een dikke hoosbui. Gelukkig lopen we net bij een cafeetje, dus hebben we het nuttige maar met het aangename verenigd. Bakkie koffie, iets lekkers erbij en spontaan nog een leuk gesprek met een Pools stel dat naast ons kwam zitten en ook de regen niet zo welkom achtte. Over en weer gaven we elkaar nog wat tips over Portugal, maar we kregen er ook wat informatie over Polen bij. Tja, iemand die mij een beetje kent weet dat ik al lang weer bezig ben om na te denken over onze volgende reis of reizen. Voor volgend jaar of de jaren daarna. Heerlijk om daar elke keer weer mee bezig te kunnen zijn.

Na ongeveer een kwartier is de regen gestopt, de koffie op en het gesprek zover afgerond. We gaan door! En hoe dichter we bij de Quinta da Regaleira komen, hoe meer we ook in een park achtige omgeving komen. Wat een schitterende natuur hier en wat een prachtige gebouwen. En zoveel verschillende stijlen bij elkaar. Het is hier en daar een allegaartje, maar dat maakt het naar mijn mening juist heel erg leuk om te zien. Ik heb gelezen dat de Moorse, Egyptische, Gotische stijl en de Renaissance met elkaar gemixt zijn. En wat een werk heeft er in gezeten om die gebouwen zo te verfraaien. Zowel de buitenkant als de binnenkant. Vloeren, plafonds, muren, trappen, ornamenten, je kan het zo gek niet bedenken of er is veel aandacht aan besteed.

Wat een speciaal ding is in de Quinta da Regaleira, is de Poço Iniciatico. Eigenlijk een soort ondergrondse toren die naar een bron leidde. In de huidige situatie naar een fraai betegelde vloer, maar de spiraaltrap waarvan de toeristen stuk voor stuk afdalen is imposant. Vooral als je van bovenaf naar beneden kijkt, maar ook in omgekeerde richting.

Al met al doet het geheel van Quinta da Regaleira bij tijd en wijle sprookjesachtig aan. Met een beetje fantasie zijn er hele verhalen te bedenken. En opnieuw zien we alles bij heel veel zon, wat meteen ook zorgt dat letterlijk de bloemetjes en de bijtjes elkaar vinden, maar ook prachtige vlinders hun maaltje bij elkaar scharrelen op de bloeiende bloemen, bomen en planten. Het is weer een schitterend geheel geweest.

Te vejo amanhã, tot morgen

Marc