Relaxen van begin tot eind

Maandag 18 september

Vandaag is het weer een dag van relaxen geweest. Rond half 11 waren we al bij de zee en daar hadden we een heerlijk plekje. Ruimte voor vier, maar lekker met z’n tweeën. Eigenlijk hoopten we een beetje dat niemand anders geïnteresseerd zou zijn in de andere twee ligbedjes op deze plek. Sommigen zullen zich nu afvragen hoe dit kan. Jullie zijn toch zo geïnteresseerd in het ontmoeten van andere mensen? Dat klopt op zich wel, maar op een relatief kleine ruimte vinden we het prettig om zelf te kunnen kiezen voor zo’n ontmoeting. Geen gedwongen iets. En nee, we zijn niet verplicht om met ‘die ander’ in gesprek te gaan. Maar we hechten nu eenmaal aan een stukje ‘eigen ruimte’.

Tot relatief kort voordat we richting restaurant gingen om een lunch te gebruiken kwam er niemand bij ons liggen. Net toen we wilden gaan legde een mevrouw enkele spullen op beide ligbedden, om vervolgens meteen weer te verdwijnen. Tja, het zal… Wij naar het restaurant, lunchen, beetje met de ober kletsen en vervolgens opstaan om weer richting ligbedden te gaan. Op dat moment worden we heel vriendelijk begroet door een mevrouw. We komen aan de praat en ze vraagt ons om nog even bij haar te komen zitten. Ze noemt zichzelf Zee (op z’n Engels uitgesproken), een afkorting van een naam die we niet weten, maar een Turkse dame die jaren in New York heeft gewoond, nu weer in Turkije woonachtig is en als actrice aan het werk is. Ze heeft ook een aantal jaren voor Unilever gewerkt en kent daarom het westen van Nederland vrij goed. En zo komen we in een korte tijd best veel van haar te weten. En omgekeerd hebben we ook best wel het een en ander over onszelf verteld. Overigens is deze Zee dezelfde vrouw die kort voor de lunch haar spullen op de ligbedden naast ons legde…

Het was leuk en gezellig. Maar uiteindelijk zijn we toch wel weer richting zee gegaan. Zee en haar vriendin zijn uiteindelijk ergens anders gaan liggen, dus hebben we het rijk alleen gehad. Heerlijke dag zo.

Aan het einde van de middag hebben we nog even met Tim ge(video)beld. Vanmorgen hoorde ik een liedje en dat was voor mij aanleiding om hem te gaan bellen. Helaas kon hij toen niet opnemen, maar uiteindelijk spreken we elkaar dan toch. Fijn om even wat over en weer te delen en te weten hoe het gaat. Hij is weer in een sterke ontwikkelingsfase bezig en het is fijn om van hem te horen dat hem dit steeds sterker maakt. Super!

Vanavond zijn we opnieuw richting Kalkan haven c.q. centrum gegaan om te eten. We zijn bij restaurant Aure geweest en we hebben toch heerlijk gegeten! De manier waarop het eten werd opgediend was al een lust voor het oog en de smaak was geweldig. Ook de bediening en de hele ambiance was super. We hebben besloten om donderdagavond ook hier onze vakantie af te sluiten qua diners.

Al met al hebben we vandaag weer heel easy going doorgebracht, leuke mensen ontmoet en vooral weer in optima forma genoten. Wat zijn we toch enorm bevoorrechte mensen.